Blog 15 mei 2013 Tyre,
Al de hele week belt Batul me of ik langs wil komen in Yatar, zij is al sinds het begin van de WML reizen 2005 onze contact persoon in Yatar.
Zoals ik al in een eerdere blog schreef heeft zij haar zoon Mohamad verloren in de oorlog van 2006.
Dus ben ik vandaag met Mini (Hussein) in de auto gesprongen en op pad gegaan om haar te bezoeken. Zoals gewoonlijk werden we weer aller hartelijkst ontvangen, meteen begon ze op geheel Libanese wijze te vragen waarom ik niet met de groep thee ben komen drinken bij haar. Ik antwoorde omslachtig dat voordat we met de groep in Yatar aangekomen waren ik haar gebeld had, maar dat haar telefoon uitstond. Ook vertelde ik dat toen wij op weg gingen naar post 7-20 haar huis passeerden en wij nog getoeterd hadden.
Uiteindelijk kalmeerde ze een beetje en verontschuldigde zich dat ze er niet was op de dag dat wij Yatar bezochten.
Batul stond erop haar excuses aan de groep te maken….. dus bij deze…. en nog even een foto van haar.
Mensen als Batul zijn goud waard in het gebied, zij openen deuren en maken het makkelijker om in hun dorp toegang te krijgen. Zo heb ik tijdens de voorbereidingen gevraagd of zij bij de baas van de groepering die het in Yatar voor het zeggen heeft alvast onze komst wilde aankondigen. Dit maakte het uiteindelijk ook makkelijker om onder begeleiding 7-20 te bereiken. een “Primeur”
Terwijl ik nog bezig ben met het afwikkelen van de Mei reis hier… en er nog wat evaluaties op mijn programma staan o.a. met de DEFAT , zijn Hans en ik alweer bezig met de voorbereidingen voor de nieuwe reis.
Deze reis zal in Oktober dit jaar plaatsvinden van 18 tot 26 Oktober.
Ps. Er moet ook nog een datum voor de terugkom Reünie worden geprikt.
Een video weergave van ons bezoek aan Yatar in 2018, met een geweldig ontvangst.
Tot zo,
Chris laarhoven
