FRED LARDENOYE EN TEAM VAN CHECKPOINT BEDANKT!

Stichting “Weerzien met Libanon”

Foundation “Reunion with Lebanon”

مؤسسة لمّ الشمل مع لبنان

Het nieuws dat dit juni nummer van de Checkpoint het laatste is dat door Fred Lardenoye (LJP) en zijn team geproduceerd gaat worden, heeft ons totaal verast.

Wij danken Fred en zijn team voor de jarenlange prettige samenwerking, voor de steun en de adviezen die wij van hem mochten ontvangen bij het organiseren van de terugkeerreizen naar Libanon. Vooral in de beginperiode vanaf 2005 heeft Fred WML het vertrouwen gegeven om te komen waar WML nu staat.

 

Fred is een aantal keren met ons meegereisd naar Libanon en heeft zowel spannende als hilarische momenten met ons gekend, waaronder de 2006 reis die plaatsvond vlak voordat Libanon weer in een oorlog verzeild raakte en waarbij de spanning voelbaar was. Vaak lagen we in een deuk, zoals de keer dat we eregast waren bij een manifestatie van de beweging van de geëmancipeerde Palestijnse vrouw in kamp ‘Al Bas’. De angstaanjagende toon en het volume van de diverse sprekers, daarbij ons adresserend, deed ons vermoeden dat het voor ons wel eens slecht kon aflopen. Niets was echter minder waar.

De audiëntie bij Ambassadeur Khalil al Khalil ter voorbereiding op een ‘Holland House’ in een van zijn plantages was er ook een om nooit te vergeten. We hoefden nog net niet de ring te kussen van deze op een troon gezeten ‘Pasja’ die werd geflankeerd door vervaarlijk uitziende bodyguards met AK 47 voor de borst. De vele ceremonies, asverstrooiingen en herdenkingen emotioneerden telkens opnieuw, net als de persoonlijke verhalen en gebeurtenissen van deelnemers die je vaak in de vroege uurtjes optekende.

Fred en team, met een lach en een traan nemen we voor even afscheid. Maar weet dat al je verhalen die je schreef over de deelnemers aan de Libanonterugkeerreizen en daarbuiten,  bijgedragen hebben aan meer erkenning en waardering van deze veteranen in de maatschappij en zeker in hun persoonlijke omgeving. En weet ook dat deze mannen je blijvend in hun hart hebben gesloten.

Het ga je goed Fred

 

Lebanon, I remember every day and every moment,

And I am proud to have served you

لبنان، اذكر كل يوم وكل دقيقة، وانا فخور جدا بخدمتك

VOOR DE DERDE KEER TERUG NAAR LIBANON LEES HET REISVERSLAG VAN ANDRÉ EN RENÉ TOBÄ

 

Weerzien met Libanon - terugkeerreizen naar Libanon.

In de loop van 2016 kwamen de berichten dat er weer een terugkeerreis naar Libanon georganiseerd zou worden door de stichting “Weerzien met Libanon”. Dit zou de 10e, dus jubileum, reis worden. Op zaterdag 26 november werd er al een reünie georganiseerd voor de mensen die aan eerdere reizen hadden deelgenomen. Daar bleek al dat meerdere mensen voor de 2e, en sommige zelf voor de 3e, keer gaan deelnemen aan deze reis.

Mijn broer, André (post 7-1A laatste lichting), had zeker interesse om weer terug te gaan. Ondanks dat ik niet uitgezonden was naar Libanon wilde ik toch graag mee, voor beide de 3e keer. Zaterdag 4 maart was de informatiebijeenkomst en kon er alvast kennis gemaakt worden met de reisgenoten. Vrijdag 28 april was het dan zover we gaan naar Libanon!!!! Voor ons donderdag 27 april naar Schiphol om daar in een hotel te overnachten, we werden immers om 05:00 uur op Schiphol verwacht. Nadat generaal-majoor b.d. Bert Dedden ons om 06:00 uur uitzwaaiden werden de poloshirt en ID-pasjes uitgereikt. Helaas bleek de rij voor het inchecken dusdanig lang dat niet iedereen bij het uitzwaaimoment aanwezig kon zijn. De vlucht naar Frankfurt ging om 08:00 uur, dus boarden om 07:30 uur. Na 5 kwartier geland in Frankfurt waar we ruim een uur hadden om over te stappen op de vlucht naar Beirut. In het vliegtuig nog even het inreis-formulier ingevuld en klaar voor de aankomst op Beirut Rafik Hariri International Airport. Intussen had iedereen zijn poloshirt aangetrokken en gingen we door de douane, even de bagage van de band halen en daar stond Chris Laarhoven al voorzien van fotocamera om voor iedereen dit heugelijke moment vast te leggen, snel een groepsfoto en in de bus naar het Platinum hotel in Tyre, onze uitvalsbasis.

2e dag: Archeologische sites in Tyre

Gezamenlijk werd van het ontbijtbuffet genoten waarna we in de conference room werden verwacht voor de bespreking van het programma en het laatste nieuws. De bus in en langs Tyre Barracks naar de archeologische site Al Bass met renbaan waarvan het verhaal gaat dat deze is gebruikt in de film Ben Hur. In de stad een broodje gegeten en door naar Al-Mina een andere archeologische site. Afgesloten met een Almaza bij Tony.

3e dag: PAOST-gebied.

Eindelijk, het gebied in. Vandaag via Qana naar Siddiqine post 7-9 waar ook kpl. Boonstra en Sgt. Seebregts werden herdacht door middel van een minuut stilte en waar iedereen een steentje plaatste als monument voor beide. De herdenking werd geleid door Bart Hetebrij en er werd een mooi in memoriam voorgelezen door Harrie Gerrits. Hier werd genietend van het uitzicht de lunch genoten. Na de lunch naar post 7-8 waar ook kpl. van Barneveld op dezelfde manier werd herdacht.

4e dag: Charlie Gebied.

Vandaag Buyut as Sayid post 7-19 waar Sgt. De Koning werd herdacht, de Franse post met z’n loopgraven, post 7-1A (nu een Italiaanse “kazerne”) waar we helaas geen toegang kregen. Al Bayadah post 7-1 (nu een Libanese post) ook hier geen toegang, post 7-5 “Fort Wanhoop” waar weinig van over gebleven is. Majdal Zoun post 7-4 (HQ in DutchInfCoy tijd) hier de lunch genuttigd. Al Mansouri post 7-17 “Charlie Angels” en naar El Izzieh waar we na een lange maar mooie wandeling uitkwamen bij “het Paradijs”.

 

5e dag: Haris.

De dag begon in het hotel met een uitleg door een Libanese luitenant van Lebanon Mine Action Center over mijnenopruiming daarna naar een veld waar we de mijnenopruiming in praktijk konden zien, via UNTSO-post Op-Hin in Marwahin naar Sribbin om op post 7-13B Sld. Hoiting te herdenken weer met een mooie in memoriam voorgelezen door Harrie. In Haris werden we ontvangen door dhr. Ali Rajab en bij hem op het terras de lunch genoten. Meneer Ali heeft ons rondgeleid door Haris waar we het WZZ-huis, de bevo-bunker, Head Quarters waar Sld. Van Rijn en maj. Schut werden herdacht, onderofficiers Mess en de BHP bezochten en de plaats waar de BOG/COG/TD heeft gestaan. Met de bus via oud Haris, waar ons chauffeur een wereldprestatie heeft geleverd door met z’n grote bus door de zeer smalle straatjes te manoeuvreren, naar Tibnin waar we het weeshuis bezochten dat door de Nederlandse Genie gebouwd en financieel onderhouden is, ook deelnemers aan vorige reizen doneerden hier geld of goederen. Omdat de oude plaquette beschadigd is hebben veteranen van de Genie op deze reis een nieuwe plaquette laten maken en in het weeshuis opgehangen, mooi gebaar van deze veteranen. Via Al Yatun post 7-16 terug naar ons hotel.

6e dag: Head Quarters of Unifil in Naqoura.

Vandaag Head Quarters waar we, na inchecken, werden ontvangen door de Ierse Force Commander Major-Genaral Michael Beary gevolgd door een herdenking voor alle omgekomene bij het Unifil-monument. Verschillende lezingen gehad over humanitaire, politieke en militaire onderwerpen. In het restaurant hebben we samen met militairen van alle nationaliteiten door elkaar heen de lunch genoten. Na de lunch zijn we ontvangen door ItalAir (helikopter eenheid) waar we in de hangar in de helikopters mochten plaatsnemen om foto’s te maken en hadden we het geluk dat tijdens onze aanwezigheid daar er een helikopter opsteeg voor patrouille. ’s Avonds bezoek gehad van luitenant-kolonel Jan-Willem Mezger (defensieattaché op de Nederlandse ambassade in Libanon) die uitleg kwam geven over de dodenherdenking de volgende dag. Tevens reikte hij de nobelprijs voor de Vrede uit aan Chris Laarhoven.

7e dag; 4 mei Dodenherdenking.

Vroeg met de bus naar Tyre Rest House voor een kop koffie en klaar maken voor de aankomst van de Nederlandse ambassadeur Han-Maurits Schaapveld en de inmiddels bekende defensieattaché Mezger. Afmarcheren naar de rotonde bij het Unifil-monument, die volledig afgezet was voor deze herdenking, waar ook plv. Force Commander of Unifil, plv. Commandant van het Libanese leger, gouverneur South Libanon, burgemeester van Tyre en een afvaardiging van Nederlanders in Libanon zijn gearriveerd. Er volgde een mooie herdenking met een dodenappel, speeches, 2 minuten stilte en kransleggingen. Na de herdenking was er een samenkomen met alle genodigde in Tyre Rest House. ’s Middags kon men shoppen in de Soukh van Tyre.

8e dag: “Partij van God” gebied.

Vandaag richting het oosten van Libanon waar we Mleeta bezochten, een Partij museum (of zoals zij zeggen verzetsmuseum) waar we eerst een (propaganda)film te zien kregen gevolgd door een rondleiding door het museum. Na het museumbezoek ging de route richting Chateau Beaufort een ruïne op een hele mooie positie met een prachtig uitzicht. In de bus richting de oude gevangenis Khiam en via de Blue Line weer naar Tyre.

9e dag: Saïda en Beirut.

In Saïda bezochten we de Buzzing Soukh en daarna het kruisvaarders zeekasteel waarna we vertrokken richting Beirut waar we een middagje losgelaten werden om de bezienswaardigheden van de stad te bekijken zoals de grote moskee, de zeer dure winkels en de 2 Unifilschepen die in de haven lagen. Op de terugweg moest er natuurlijk een fotostop zijn voor het Riviera hotel en bij Pigeon Rock.

10e dag: vrije dag.

Vandaag een dag om zelf in te vullen, er gingen mensen naar Haris, naar Saïda, naar Tyre of bleven lekker bij het zwembad van het hotel. ’s Avonds was er nog een mooi moment toen één van de veteranen, Frank Oldekamp, zijn vriendin, Corina Dekker, ten huwelijk vroeg waarddoor deze reis een mooi eind kreeg.

11e dag: terug naar huis.

Deze mooie reis zit er alweer op. Dus uitchecken en om 12:00 uur richting het vliegveld waar afscheid werd genomen van Chris en Johan, zij blijven nog een paar dagen om alles af te sluiten, inchecken voor de vlucht naar Frankfurt waar we minder dan een uur hadden om overstappen op de vlucht naar Amsterdam. Omdat er een extra controle op de handbagage was dat nogal veel tijd vergde miste twee reisgenoten, Martien van de Laar en Bart Moerman, de aansluitende vlucht naar Amsterdam en moesten zij een nacht doorbrengen in Frankfurt en dan de volgende dag naar Amsterdam te kunnen reizen. Op Schiphol werd afscheid genomen van de overige reisgenoten en daarna de nacht in richting huis.

Weerzien met Libanon - terugkeerreizen naar Libanon.

Wij hebben van deze zeer mooie, enerverende en emotionele reis genoten en willen daarom iedereen: de Stichting Weerzien met Libanon, Fatima Laarhoven voor de lunches en alle (inmiddels) vrienden voor deze beleving.

P.s. Er zijn opnames gemaakt door RTL4 die in het nieuws op 4 mei zijn uitgezonden. Terug te zien op: www.youtube.com/watch?v=DhRRUQMFeQU

Groet,

René Tobä

 

 

‘Onrust in Libanon’ Kerst Kareoler Oktober 2012

Kareoler’ Kerstblog 2012 geschreven in het onderstaande tijdsbeeld.

In een maronitisch-christelijke wijk van de hoofdstad Beiroet kwamen op 19 oktober 2012 bij een zware bomaanslag acht mensen om, onder wie het hoofd van de geheime dienst. Volgens de autoriteiten raakten tachtig mensen gewond.

Deze terroristische actie deed de spanningen in Libanon oplopen, waardoor enige tijd het risico op een uitbreiding van de burgeroorlog vanuit Syrië naar Libanon werd gevreesd.

Blog uit de ‘Kareoler’ verenigingsblad van de BNMO van 28-11-2012 toen ons gezin nog in Tyre woonde 2007-2014.

 

 

Zalig Kerstfeest!

 

Niet dus, vooral niet in de Libanon omringende landen, het gaat er ongekend wreed aan toe en het komt hier wel erg dichtbij. Wanneer ik de tv aanzet en zomaar even wat kanalen langs zap komen de beelden in alle gruwelijkheid mijn huiskamer binnen. Wanneer ik even de stad in ga krijg ik de beelden via de foto’s in de krantenkiosk gratis op mijn netvlies. Als ik dan vervolgens ergens op m’n gemak een bakkie wil doen, hoor ik aan de tafels naast me dat het gesprek gaat over de onrust en het effect daarvan op Libanon. Kortom de spanning is alom aanwezig evenals de beelden die je erbij krijgt, of die zich vanuit mijn eigen verleden s’ nachts tijdens mijn slaap vanuit de krochten van mijn brein aan mij opdringen. Wanneer ik hiervan wakker wordt en even een glaasje water tot mij neem hoor ik regelmatig de Israëlische  jets overvliegen.

Ontsnappen kunnen we er hier niet aan het is de realiteit de wereld rondom Libanon is heftig in beweging en niemand weet waartoe het zal leiden. We hebben onze paspoorten laten vernieuwen en een rugzak met de belangrijkste documenten staat zoals altijd klaar voor vertrek.

Gisteren nog even geluncht met de nieuwe Defensie Attaché Lt. Kol. J.W Mezger op een zonnig terras in Tyre waarbij de situatie ook ter sprake kwam. Het vreemde is, zo kwamen we tot de conclusie…… dat Libanon in staat is zich aan te passen aan veranderende omstandigheden en zichzelf altijd staande houdt te midden van tumult en onrust.

Gezamenlijk brachten we een toost uit op Libanon en gingen ons weegs.

Zalig Kersfeest en een gelukkig nieuwjaar,

En voorzichtig met vuurwerk en oliebollen!

Chris laarhoven

 

 

Lebanon, I remember every day and every moment,

And I am proud to have served you

لبنان، ك.اذكر كل يوم وكل دقيقة، وانا فخور جدا بخدمت

Saïda Nostalgie “A Change Gonna Come” at Last

Mijn oude blog uit de Kareoler van 2011

Het Milieu

Ten tijde van mijn uitzending is mij een kreet bijgebleven namelijk” flikker maar in de wadi” dit was de kreet die meer gebruikt werd wanneer personen gefrustreerd raakten over zaken of personen, maar zeker niet zoals men wel zou denken bij het horen van deze kreet dat er ons afval mee bedoeld werd. Nee voor onze afvalverwerking hadden we een ingenieus systeem, het werd op alle posten dagelijks verzameld en naar de vuilstortplaats gereden. Zodra we met de aanhanger met afval verschenen kwamen er tientallen Locals op de aanhanger af en haalden tussen het afval datgene weg dat van hun gading was.

30 jaar later bestaat dit systeem hier in Tyre nog steeds, op strategische plekken in de stad staan containers opgesteld waar de conciërges van de gebouwen het afval van de bewoners naar toe brengen. Dagelijks worden deze geleegd door de vuilophaaldienst maar voordat de vuilniswagen komt verschijnen er tientallen Locals op scooter met aanhanger om met speciaal gereedschap aan het recyclen te slaan, ieder zijn specialisme de een plastic de ander blik en ga zo maar door zo verdienen de armste der armen nog een paar Libanese ponden. De rest gaat met de vuilniswagen naar het stort naast het Palestijnse kamp waar deze dan verder recyclen. De stortplaats een gigantische berg wordt van tijd tot tijd in de fik gezet of komt door vorming van gassen tot ontbranding.

Laatst passeerde ik de vuilstort van Saïda…. Een berg rottend afval zo hoog als de Sint Servaes toren in Maastricht die wanneer de wind verkeerd staat je reukorgaan geselt alsof er in de regio een chemische oorlog woedt. Tot mijn verbazing lag er een gloednieuwe vuilverbrandingsoven naast het stort, de bewaking vertelde mij van achter het gesloten hek dat de fabriek er al even stond maar nog niet in gebruik was genomen.

Ik was vol onbegrip maar even later dacht ik aan al die locals die afhankelijk zijn van de recyclage.

Chris Laarhoven

2011-03-20 13-12-01 - IMG_5582

 

Vorige week las ik dit in de Daily Star, De Libanese burger laat zich horen

“A Change Gonna Come”

Sam Cook “Change Is Gonna Come”

Mohammed Zaatari| The Daily Star

Sidon residents Sunday toured the trash-laden surroundings of the city’s waste-sorting plant, calling on the Sidon Municipality to take action against repeated fires and sea-side dumping at the site.

660470_img650x420_img650x420_crop 660469_img650x420_img650x420_crop 660468_img650x420_img650x420_crop

Jullie gaan het zien in April-mei komend jaar!

Inschrijf/Boekingsformulier voor de Themareis 40 jaar UNIFIL in Zuid Libanon(23 maart1978-Heden)Met Stichting Weerzien met Libanon van 26 april t/m 6 mei 2018 (11dagen10 nachten) NIEUW!! inclusief één nacht Beirut.

 

Lebanon, I remember every day and every moment,

And I am proud to have served you

لبنان، اذكر كل يوم وكل دقيقة، وانا فخور جدا بخدمتك