Afgelopen woensdag na een enerverende vlucht, vanwege de vakantie drukte, dan eindelijk gearriveerd op Beirut Rafik Hariri International Airport.
We hebben zaterdag na vier keer op en neer te zijn gereden van Tyre naar Beirut dan eindelijk onze incomplete en gehavende bagage op ons logeeradres weten te krijgen (met dank aan Alitalia).
We hadden een gedeelde vlucht, het eerste gedeelte tot Rome vlogen we met KLM ,..werkelijk ondanks de drukte op Schiphol perfect georganiseerd. Na aankomst op de luchthaven van Rome verliep alles anders het werd een “Catastrofe” onvriendelijke, niet service gerichte medewerkers etc. ik zal jullie de details besparen, de vlucht naar Beirut uitgevoerd door Alitalia was niet anders.
Aangekomen op Beirut waren de voortekenen niet hoopgevend, de bagagehal was gevuld met wel honderden koffers die, die dag waren gearriveerd uit Rome en die eigenlijk behoorden bij de vluchten van de dag ervoor.
Na anderhalf uur wachten op onze bagage zijn we na wat formaliteiten toch maar vertrokken er stonden immers mensen op ons te wachten. Na begroeting door Noble (waarover in volgende blogs meer) zijn we op weggegaan naar Tyre, maar niet zonder eerst even gestopt te zijn in Khalde (voorstadje van Beirut) Om bij Pierre even wat water/frisdrank en enkele flesjes “Almaza” te kopen voor onderweg.
De terugkeerreizigers zijn bekend met deze plek omdat we daar ook altijd met de bus, om dezelfde reden stoppen.
Kortom we zijn in Tyre, we hebben onze (gedeeltelijke) bagage, we hebben persoonlijke vrienden en kennissen bezocht, de cadeaus, voor zover nog aanwezig in onze bagage uitgedeeld en dan kan ik morgen beginnen aan de voorbereidingen voor de jubileum terugkeereis die gepland staat in mei 2017 van Stichting “Weerzien met libanon”.
Tot zo,
Chris Laarhoven
