Over 10 dagen is het zover, we keren terug naar Libanon, welliswaar tijdelijk (maand) maar goed, lang genoeg om de vrienden en contacten van toen te bezoeken.
De “oude” Blog volgers herinneren zich nog wel dat ik voor dat er een groep WML reizigers arriveerde, ik een grote en een kleine voorbereidings ronde maakte door ons hele gebied. Dit om de lokale partijen te informeren over onze komst en afspraken te maken over de DO’s en DONT’S .
Welnu, ik zal het jullie maar vertellen, ik ga nu ook een grote voorbereidingsronde doen, deze keer voor de komende teugkeerreis in Mei 2017.(waarover binnekort meer)
Ik ga ook deze keer een Blog bijhouden die via deze site te volgen is en om de draad weer op te pakken hierbij mijn laatste Blog uit 2013.
The beach
Het leven van alledag gaat ondanks de slechter wordende situatie gewoon verder.
Het strand seizoen is al weer 2 weken geopend en dat betekent dat er weer een veertigtal strandtentjes zijn opgebouwd. De lagere scholen hebben vakantie en voor de hogere klassen begint de zomer vakantie over een week en duurt dan tot eind september.
Daar Tyre het enige grote publieke strand heeft in het Zuiden wordt dit strand ook erg druk bezocht, ieder dorp uit het Zuiden heeft zijn eigen strandtent welke herkenbaar is aan de naam borden boven de strandtenten.
Wij zitten meestal bij Ali uit Kafra zijn strandtent wordt geflankeerd door de strandtent van Qana en Jibal al Butm ieder jaar kom je er dezelfde mensen tegen en het is er reuze gezellig.
Van de week was ik bij Ali en vroeg hem wat hij van het seizoen verwachtte, hij vertelde mij dat hij hoopte dat hij en zijn collega’s “Inshala” het seizoen konden afmaken want in 2006 hadden zij alles al verloren door de oorlog.
de voortekenen voor dit seizoen zien er ook niet al te florissant uit maar zoals jullie op de foto zien zijn er altijd optimisten.
Tot zo,
Chris Laarhoven
